تفاوت بین آب مقطر و آب دیونیزه:
شما می توانید آب شیرین را بنوشید , اما برای اکثر آزمایش ها ی آزمایشگاهی , تجهیزات کالیبراسیون و یا تمیز کردن ظروف آزمایشگاهی مناسب نیستند . برای آزمایشگاه آب دیونیزه تصفیه شده نیاز است . روشهای معمول تصفیه ی آب شامل اسمز معکوس ( RO ) , تقطیر و دیونیزاسیون است .تقطیر و دیونیزاسیون شبیه هم هستند و هر دو فرایند ناخالصی های یونی را حذف می کنند , اما آب مقطر و آب دیونیزه شده ( DI ) یکسان نیستند و برای بسیاری از آزمایش ها قابل تعویض با یکدیگر نیستند .بیایید نگاهی به عملکرد تقطیر و دیونیزاسیون , تفاوت بین آنها زمانی که شما باید از هر نوع آب استفاده کنید و یا زمانی که آنها را جایگزین یکدیگر می کنید , بیاندازیم
آب مقطر چیست و چگونه به دست می آید ؟
آب مقطر یک نوع آب معدنی است که با تقطیر تصفیه شده است . منبع آب برای تقطیر می تواند آب شرب باشد , اما بیشتر آب باران و سیلاب مورد استفاده قرار می گیرد .در این روش معمولاً , آب را می جوشانند و بخار آن را جمع می کنند . در این حالت بیشتر مواد معدنی و سایر ناخالصی های آب از آن گرفته می شود .اما خلوص آب منبع مهم است , زیرا ممکن است آب منبع بعضی از ناخالصی ها مانند جیوه و یا مواد آلی فرار داشته باشد که آنها همراه آب تبخیر می شوند و نمی توان آنها را به روش تقطیر از آب جدا کرد .
دانشمندی در حال پر کردن بالن حجمی با آب یونیزه از دستگاه یونیزاسیون آب نصب شده بر روی دیوار .Getty , Hunt stock آب شرب یا آب باران و یا آب مقطر در یک بستر مبادله ی یونی به رزین حاوی بار الکتریکی وصل می شوند .معمولاً برای ترکیب بار مثبت و منفی با یکدیگر , به بستری حاوی یون های مثبت و منفی نیاز داریم . کاتیون و آنیون های آب با H+ وOH_ به کمک رزین باردار واکنش می دهند و آب تولید می کنند .
آب دیونیزه واکنش پذیری بالای دارد و در معرض هوا به سرعت خواصش تغییر می کند . PH آب دیونیزه ۷ است. اما خیلی سریع با دی اکسید کربن در هوا واکنش می دهد و دی اکسید کربن را در خود حل می کند .CO2 حل شده در آب H+ و HCO3_ تولید می کند وPH آب را تا ۵ یا ۶ پایین می آورد . یونیزاسیون گونه های مولکولی مانند شکر و یا ذرات و مولکول های آلی مانند باکتری ها و ویروس ها را از آب جدا نمی کند .